Een veel voorkomende plant is de Meidoornhaag.
Meidoornhagen hadden een duidelijke functie in het oude cultuurlandschap. De meidoorns werden aangeplant omdat ze veel weerstand boden door het dichte takkenstelsel, aan het na overstroming weglopende water. Om de hagen juist aan de onderkant van de struik zo dicht mogelijk te krijgen werden heggen gelegd.
Het voordeel van een meidoorn is daarnaast dat de struik doorns heeft, wat ervoor zorgt dat een meidoornhaag als veekering kon dienen. Het hout gebruikte de boeren voor bijvoorbeeld handvatten aan gereedschappen.
Tegenwoordig vertellen de meidoorns vaak het verhaal van het oude agrarische cultuurlandschap. Vele soorten vogels, kleinere zoogdieren en insecten profiteren van de aanwezigheid van de meidoorn in ons landschap.Door de ondoordringbaarheid vinden veel dieren er een veilig heenkomen tegen roofvogels, nestelgelegenheid en voedsel.
De doornen werden vroeger gebruikt als vishaakjes. In de middeleeuwen werd het vaak als hakblok gebruikt bij onthoofdingen omdat het zeer hard hout is.
We volgen dit bospad naar links tot de QR C. Dit pad door het bos bestaat al sinds eeuwen en staat op een kaart sinds 1757.
